Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται , συνεκτείνεσθαι σπεύδων ,
τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου
,
ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ὠδάς ,
ἂν προσφέρωμέν σοι ,Βασιλεῦ ἅγιε ,
οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον ,
ὧν δέδωκας ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν ,

Ἀλληλούια.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Καταβασίες των Θεοφανείων

Την 1η και 6η Ιανουαρίου ψάλλονται αμφότερες οι Καταβασίες . 
Από 2ας έως και 5ης Ιανουαρίου ψάλλονται οι Πεζές και 
από 7ης έως 13ης Ιανουαρίου οι Ιαμβικές .
     
Ωδή α'      Ήχος β'
Βυθού ανεκάλυψε πυθμένα καί διά ξηράς οικείους έλκει, εν αυτώ κατακαλύψας αντιπάλους, ο κραταιός, εν πολέμοις Κύριος, ότι δεδόξασται.
                         Ιαμβική
          Στίβει θαλάσσης, κυματούμενον σάλον,
          Ήπειρον αύθις, Ισραήλ δεδειγμένον,
          Μέλας δέ πόντος, τριστάτας Αιγυπτίων,
          Έκρυψεν άρδην, υδατόστρωτος τάφος,
          Ρώμη κραταιά, δεξιάς τού Δεσπότου.
Ωδή γ'
Ισχύν ο διδούς τοίς Βασιλεύσιν ημών Κύριος, καί κέρας χριστών αυτού υψών, Παρθένου αποτίκτεται, μολεί δέ πρός τό Βάπτισμα, διό πιστοί βοήσωμεν, ουκ έστιν Άγιος, ως ο Θεός ημών, καί ουκ έστι δίκαιος πλήν σου Κύριε.
                                                                      Ιαμβική
          Όσοι παλαιών εκλελύμεθα βρόχων,
          Βορών λεόντων συντεθλασμένων μύλας,
          Αγαλλιώμεν, καί πλατύνωμεν στόμα,
          Λόγω πλέκοντες εκ λόγων μελωδίαν,
          Ω τών πρός ημάς ήδεται δωρημάτων.
Ωδή δ'
Ακήκοε Κύριε φωνής σου, όν είπας, Φωνή βοώντος εν ερήμω, ότε εβρόντησας πολλών επί υδάτων, τώ σώ μαρτυρούμενος Υιώ, όλος γεγονώς τού παρόντος, Πνεύματος δέ εβόησε. Σύ εί Χριστός, Θεού Σοφία καί Δύναμις.
                              Ιαμβική
          Πυρσώ καθαρθείς μυστικής θεωρίας,
          Υμνών Προφήτης τήν βροτών καινουργίαν,
          Ρήγνυσι γήρυν, Πνεύματι κροτουμένην,
          Σάρκωσιν εμφαίνουσαν αρρήτου Λόγου,
          Ω τών δυναστών τά κράτη συνετρίβη.
Ωδή ε'
Ιησούς ο ζωής αρχηγός, λύσαι τό κατάκριμα ήκει, Αδάμ τού πρωτοπλάστου, καθαρσίων δέ, ως Θεός μή δεόμενος, τώ πεσόντι καθαίρεται εν τώ Ιορδάνη, εν ώ τήν έχθραν κτείνας, υπερέχουσαν, πάντα νούν ειρήνην χαρίζεται.
                           Ιαμβική                 
          Εχθρού ζοφώδους καί βεβορβορωμένου,
          Ιόν καθάρσει Πνεύματος λελουμένοι,
          Nέαν προσωρμίσθημεν απλανή τρίβον,
          Άγουσαν απρόσιτον εις θυμηδίαν,
          Μόνοις προσιτήν, οίς Θεός κατηλλάγη.
Ωδή ς'
Η φωνή τού λόγου, ο λύχνος τού φωτός, ο εωσφόρος, ο τού Ηλίου Πρόδρομος, εν τή ερήμω, Μετανοείτε, πάσι βοά τοίς λαοίς, καί προκαθαίρεσθε, ιδού γάρ πάρεστι Χριστός, εκ φθοράς τόν κόσμον λυτρούμενος.
                                Ιαμβική
           Ιμερτόν εξέφηνε σύν πανολβίω,
           Ήχω Πατήρ, όν γαστρός εξηρεύξατο,
           Ναί φησιν ούτος, συμφυής γόνος πέλων,
           Φώταυγος εξώρουσεν ανθρώπων γένους,
           Λόγος τέ μου ζώv, καί βροτός προμηθεία.
Ωδή ζ'
Νέους ευσεβείς, καμίνω πυρός  προσομιλήσαντας, διασυρίζον πνεύμα δρόσου, αβλαβείς διεφύλαξε, καί θείου Αγγέλου συγκατάβασις, όθεν εν φλογί δροσιζόμενοι, ευχαρίστως ανέμελπον. Υπερύμνητε, ο τών Πατέρων Κύριος, καί Θεός ευλογητός εί.
                                 Ιαμβική
          Έφλεξε ρείθρω τών δρακόντων τάς κάρας,
          Ο τής καμίνου τήν μετάρσιον φλόγα,
          Νέους φέρουσαν ευσεβείς Κατευνάσας,
          Τήν δυσκάθεκτον αχλύν εξ αμαρτίας,
          Όλην πλύνει δέ, τή δρόσω τού Πνεύματος.
Ωδή η'
Μυστήριον παράδοξον, η Βαβυλώνος έδειξε κάμινος, πηγάσασα, δρόσον, ότι ρείθροις έμελλεν, άϋλον πύρ εισδέχεσθαι ο Ιορδάνης, καί στέγειν σαρκί, βαπτιζόμενον τόν Κτίστην, όν ευλογούσι Λαοί, καί υπερυψούσιν, εις πάντας τούς αιώνας.
                                Ιαμβική
          Ελευθέρα μέν η κτίσις γνωρίζεται,
          Υιοί δέ φωτός, οι πρίν εσκοτισμένοι.
          Μόνος στενάζει, τού σκότους ό προστάτης.
          Νύν ευλογείτω συντόνως τόν αίτιον,
          Η πρίν τάλαινα τών Εθνών παγκληρία.
Ωδή θ'
Απορεί πάσα γλώσσα, ευφημείν πρός αξίαν ιλιγγιά δέ νούς καί υπερκόσμιος, υμνείν σε Θεοτόκε, όμως αγαθή υπάρχουσα, τήν πίστιν δέχου, καί γάρ τόν πόθον οίδας, τόν ένθεον ημών, σύ γάρ Χριστιανών εί προστάτις, σέ μεγαλύνομεν.
                                Ιαμβική
          Ω τών υπέρ νούν, τού τόκου σου θαυμάτων!
          Νύμφη πάναγνε, Μήτερ ευλογημένη,
          Δι' ής τυχόντες παντελούς σωτηρίας,
          Επάξιον κροτούμεν ως ευεργέτη,
          Δώρον φέροντες ύμνον ευχαριστίας.

1 σχόλιο: